09100782312 فروشگاه ایران ناتریشن

مشاوره زیر نظر قهرمان فیتنس و بادیکلاسیک جهان و آسیا

09100782312 فروشگاه ایران ناتریشن

مشاوره زیر نظر قهرمان فیتنس و بادیکلاسیک جهان و آسیا

برنامه بدنسازی حرفه ای



    در برنامه تمرینی افراد حرفه ای از چندین سیستم تمرینی پیشرفته استفاده می شود

    سوالی که خیلی پرسیده می شود این است که برنامه بدنسازی حرفه ای با برنامه بدنسازی افراد متوسط چه تفاوت هایی دارد و باید چگونه متوجه شویم که برنامه تمرینی ما حرفه ای است؟


    هر برنامه تمرینی در واقع از ست ها و حرکات آن می توانید متوجه شوید که برای چه سطحی از ورزشکاران طراحی شده است. مثلأ در برنامه بدنسازی حرفه ای تعداد ست ها خیلی کمتر می شود کمتر از حرکات پایه بدنسازی استفاده می شود در برنامه تمرینی افراد حرفه ای از چندین سیستم تمرینی پیشرفته استفاده می شود. به طور خیلی خلاصه هر چند ورزشکار حرفه ای می شود به همان اندازه از تعداد ست و تکرارها کاسته می شود اما کیفیت تمرین بسیار بالاتر می رود.


    89351224142294378810-768x512.jpg

    اما خیلی از دوستان سوال پرسیدن که برای طراحی برنامه بدنسازی حرفه ای باید از چه سیستم هایی استفاده کرد؟
    در واقع سیستم های تمرینی سنگین به هدفی که ورزشکار دارد می تواند تغییر کند. مثلأ زمانی که ورزشکار تصمیم به کات کردن عضلات خود را داشته باشد. شاید مهم ترین سیستم هایی که باید به برنامه تمرینی اضافه شود استفاده از سیستم هایی است که باعث ایجاد شدت در تمرینات شود. در واقع سیستم هایی برای این افراد مناسب است که در طول تمرین ضربان قلب در حالت متوسط باشد.




    بهترین سیستم ها می توانند سیستم هایی نظیر سوپرست – تری ست و دراپ ست باشد.
    اما زمانی که تصمیم به حجم سازی دارید باید از سیستم هایی که می تواند فیبرهای عضلانی را به خوبی تحت فشار قرار بدهد استفاده کنید. سیستم هایی نظیر ست های ادامه دار- پیش خستگی – استراحت توقف می تواند برای حجم سازی موثر واقع شود.




    نکته دیگری که در برنامه بدنسازی حرفه ای به خوبی رعایت می شود این است که باید ست ها و تکرارهای خود را به گونه ای طراحی کنید که هم فیبرهای تند انقباض به خوبی تحت فشار قرار بگیرند و هم فیبرهای کند انقباض باید به خوبی تحت تمرین قرار بگیرند.





    برنامه حرفه ای بدنسازی

    بهترین سیستم ها می توانند سیستم هایی نظیر سوپرست – تری ست و دراپ ست باشد.

    یک بدنسازی حرفه ای در صورتی که فیبرهای تند و کند انقباض را به درستی تحت تمرین قرار بدهد می تواند عضلات حجیم و با کیفیت داشته باشد.
    و نکته آخری که باید در مورد برنامه بدنسازی حرفه ای عنوان کنیم اهمیت دادن به عضلات ضعیف تر و کم کردن ست از عضلات قوی تر و اضافه کردن ست به عضلات ضعیف تر می باشد. این باعث می شود که شما روز به روز به هدف خود نزدیک تر شوید و روز به روز عضلات شما متقارن تر شوند. به همین دلیل مرتب بدن خود را به دقت بررسی کنید و عضلات ضعیف را شناسایی کنید و در برنامه تمرینی خود اهمیت خاصی از لحاظ ست – تکرار و سیستم به این عضلات بدهید.

    منبع دنیای عضله


برنامه بدنسازی افزایش حجم



    در این مقاله به شما آموزش خواهیم داد که چگونه برنامه بدنسازی برای حجم سازی طراحی کنید.
    اگر هدف شما داشتن یک برنامه بدنسازی جهت افزایش حجم عضلات می باشد باید به نکات زیر توجه کنید.
    برای داشتن برنامه بدنسازی افزایش حجم باید ۵ یا ۶ روز در هفته را به تمرینات بدنسازی اختصاص بدهید.




    سعی کنید در تمرینات خود از حرکات پایه بدنسازی استفاده کنید چون آن چیزی که باعث افزایش حجم عضلات می باشد استفاده درست از حرکات اصلی بدنسازی می باشد.
    نکته دیگری که در طراحی برنامه بدنسازی برای افزایش حجم عضلات موثر است استفاده از تکرارهای حجم ساز می باشد. برای افزایش حجم عضلات باید تکرارهای خود را بین ۸ تا ۱۰ تکرار تنظیم کنید چون تکرارهای بیشتر از ۱۰ الی ۱۲ می تواند باعث کات عضلانی شود و تاثیر خیلی خوبی در افزایش حجم عضلات نخواهد داشت.




    سعی کنید ست های هر حرکت را بین ۳ یا ۴ ست در نظر بگیرید. البته تعداد ست های تمرینی به سابقه تمرینی شما رابطه مستقیمی دارد اگر شما ورزشکار سطح متوسط و یا حرفه ای هستید و تصمیم دارید که برنامه بدنسازی خود را حجمی کنید می توانید از ۳ تا ۵ ست برای هر حرکت در برنامه خود استفاده کنید. در زمانی که تصمیم به شروع یک دوره حجم ساز را دارید باید تا حد امکان از ورزش های هوازی به دور باشید چون ورزش های هوازی ممکن است از رشد عضلات شما جلوگیری کند. و یا می توانید هفته ای یک جلسه را فقط به ورزش های هوازی خود اختصاص بدهید.
    نکته دیگری که در طراحی یک برنامه بدنسازی حجمی باید رعایت شود استراحت شما در بین ست های تمرینی می باشد.
    باید در بین هر ست ۱ یا ۲ دقیقه را استراحت کنید.




    با استراحت کردن در بین ست های تمرینی قادر خواهید بود تا وزنه های سنگین تری را جابه جا کنید.
    در اینجا یک نمونه برنامه بدنسازی افزایش حجم عضله را در اختیار شما قرار خواهیم داد تا درک بهتری را در انتخاب حرکات و ست های تمرینی خود داشته باشید.





    برنامه بدنسازی افزایش حجم


    aszxZX.jpg




    برنامه تمرینی جهت افزایش حجم عضلات سینه



    حرکت ست تکرار
    پرس سینه تخت (هالتر) ۴ ۱۰
    قفسه سینه تخت ۳ ۸
    پرس بالاسینه (هالتر) ۴ ۸
    قفسه بالاسینه ۳ ۸
    شنا سوئدی ۴ ۱۲
    پارالل (تمرکز بر روی عضلات سینه) ۴ ۸




    در این برنامه از حرکات پایه بدنسازی استفاده شده است
    تکرارها بین ۸ تا ۱۰ تکرار انتخاب شده است
    ست های تمرینی بین ۳ تا ۴ ست می باشد


    با این آموزش مختصر در مورد طراحی برنامه حجم سازی می توانید خودتان برای سایر عضلات برنامه بدنسازی حجمی طراحی کنید.

    منبع دنیای عضله


تفکیک عضلانی فقط در ۸ هفته



    در عرض ۸ هفته به پیشرفتی دست یابید که در گذشته برای دستیابی به آن شش ماه مورد نیاز بود


    0.926426001318317514_parsnaz_ir.jpg




    این یک شعار تبلیغاتی نیست
    سرما را پشت سر گذاشته ایم و در آستانه سال نو هستیم. کم کم هوا رو به گرم شدن می رود و تنها زمان محدودی دارید برای اینکه بتوانید بدنی کم چربی و عضلانی تفکیک شده را به رخ همه بکشید. خوشبختانه باتوجه به یافته های تازه علوم ورزشی، این امکان فراهم شده که در عرض ۸ هفته به پیشرفتی دست یابید که در گذشته برای دستیابی به آن شش ماه مورد نیاز بود.




    تمرین انفجاری پر شدت (HIET) کلید پیشرفت چشمگیر از جهت ظرفیت هوازی، توده عضلانی، قدرت، توان، و چربی سوزی است که آمادگی و تناسب اندام شما را به سطح بالاتری ارتقاء خواهد داد. اغلب افراد وقتی در تلاش هستند عضلات خود را بسازند و همزمان از چربی هایشان بکاهند، دچار مشکل می شوند. آنان سختی زیادی را تحمل می کنند ولی در نهایت به پاداش و نتایجی که لایقش هستند، دست نمی یابند. HIET مسیرهای بیوشیمیایی را فعال می کند که هایپرتروفی را تحریک کرده و هورمون های چربی سوز بدن شما را در جهت دستیابی به بدنی عضلانی و کم چربی که آرزویش را دارید، فعال می کند. البته این نوع تمرین برای افراد تنبل و ترسو نیست. تمرین شدید را با بارگیری پروتئین و آمینواسیدها ترکیب کنید؛ در آن صورت به پیشرفتی سریعتر از آنچه تصور می کنید، دست خواهید یافت.






    یافته های علمی، شیوه تمرین ما را تغییر داده HIET را می توان شیوه تمرینی بشمار آورد که بسرعت باعث ساختن قدرت و سایز عضلات تان می شود، چربی سوزی را تقویت می کند، آمادگی جسمانی شما را بسرعت توسعه می دهد، هورمونهای آنابولیک بدن را فعال کرده، تغییرات ماندگاری را در عضلات شما ایجاد می کند و سطح تناسب شما را ارتقاء می دهد. HIET مسیر متابولیکی را فعال می کند که با عنوان mTOR شناخته می شود و رشد و ترمیم عضله را ارتقاء می دهد. همچنین بازه زمانی که بافت عضله تحت تنش قرار می گیرد را به حداکثر می رساند، که برای هایپرتروفی عضله ضروریست. HIET سلول های ماهواره ای را در عضلات می سازد، ساختارهای ژنتیکی که توانایی عضلات برای ساختن پروتئینهای تازه را افزایش می دهند. HIET ترشح هورمون های رشد، IGF-1، تستسرون و اپی نفرین را تقویت می کند که نقش کلیدی در بدن برای رشد عضله و کاهش ذخایر چربی دارند.






    شاید بپرسید تمرین انفجاری پرشدت چیست؟ HIET شامل اجرای سه ست ۱۰ تکراری از هر حرکت با وزنه ای متوسط است (۷۵ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه) که به صورت انفجاری اجرا می شود. برنامه با تمرین اینتروال پر شدت (HIET) کامل می شود که شامل اجرای اینتروال هایی با حداکثر شدت است روی الپتیکال، دوچرخه ثابت، تردمیل یا دویدن در پیست. برنامه های HIET و HIIT خسته کننده و دشوارند، ولی برخلاف دیگر برنامه ها، تنها در عرض هشت هفته شاهد تغییرات چشمگیری خواهید بود. این شعار یا وعده تبلیغاتی نیست- بلکه در واقعیت کارایی خود را نشان داده. البته این برنامه برای کسانی که در باشگاه به ظاهر لباس و موهای خود اهمیت بیشتری می دهند و تمرکزشان روی ست کردن دستکشها با کفشهایشان است، مناسب نیست. بلکه برای کسانی طراحی شده که وقتی به باشگاه می روند، تنها تمرین است که برایشان اهمیت دارد و می خواهند بسرعت به پیشرفت و فرم چشمگیری دست یابند.





    برنامه بدنسازی تفکیک عضلانی

    این نوع تمرین برای افراد تنبل و ترسو نیست

    دانش پشتوانه تمرین انفجاری پر شدت
    افزایش قدرت ساده است؛ وادار کردن عضلات به کار در برابر مقاومت وزنه. قدرت عضلانی تا حد زیادی با سایز عضله در ارتباط است. بهترین راه برای افزایش سایز عضله از طریق اعمال تنش بالا از طریق تمرین انفجاری با وزنه است. برنامه HIET از ترتیب مناسبی از حرکات استاندارد بدنسازی استفاده می کند که باید آنها را با فرم مناسبی به صورت انفجاری انجام دهید.






    HIET با سرعتی باور نکردنی باعث افزایش توده و قدرت عضلانی می شود. محققان کانادایی دریافتند تمرین با سرعت بالا، بهتر از تمرین با سرعت آهسته، باعث افزایش سایز مقطعی عضله و واحدهای حرکتی تند انقباض می شود. انقباض¬های سریع باعث تخریب های بیشتری در سطح سلولی می شود که تولید پروتئین را تحریک کرده و باعث افزایش بیشتری در توده و قدرت عضلانی می شود.






    حالا در حال فهم این مسئله هستیم که چرا تمرین انفجاری با شدت بالا اینقدر کارایی خوبی دارد. HIET سطوح بالایی از فشار متابولیک را باعث می شود که شامل رهاسازی ترکیبات شیمیایی التهاب زا از جمله پروستاگلندین ها و رادیکال های آزاد است که با دیگر ترکیبات شیمیایی و اجزاء سلول ها برای تحریک آسیب سلولی واکنش نشان می دهند. آسیب سلولی ناشی از این ترکیبات شیمیایی، تولید پروتئین را تحریک می کند، که نتیجه آن افزایش توده و قدرت عضلانی است. اجرای حرکات استاندارد بدنسازی به صورت انفجاری، باعث ایجاد سطوح بالایی از فشار متابولیک می شود برای زمان طولانی تر (از ۱۵ ثانیه تا چندین دقیقه) که التهاب سلولی و ارتقاء قدرت و سایز عضله را بدنبال دارد.
    برنامه های HIET به کاهش وزن هم کمک می کند.






    بسیاری از مطالعات اخیر، قدرت تمرین اینتروال پر شدت را هم برای افزایش نرخ سوخت ساز و کاهش چربی بدن، نشان داده اند. جلسات HIET با انواعی از حرکات که باعث کاهش وزن سریع می شوند و در عین حال به حفظ توده عضلانی کمک می کنند، سازگاری خوبی دارد. ترکیب تمرین انفجاری با وزنه و تمرین اینتروال پر شدت چربی سوزی سریعی را تحریک می کند.






    تمرین اینتروال پرشدت
    تمرین اینتروال پرشدت، بهتر از آن بنظر می رسد که قابل باور باشد! در مطالعه ای مشاهده شد افرادی که تمرینات منظمی انجام می دادند، وقتی تحت تمرین با روش HIIT تنها برای ۲۰ دقیقه در طول دو هفته قرار گرفتند، تغییراتی را در ظرفیت هوازی و استقامت خود تجربه کردند که دستیابی به آنها توسط جلسات تمرین استقامتی سنتی که هر روز برای ۳۰ تا ۶۰ دقیقه انجام می شود، به چند ماه زمان نیاز دارد. تکنیک های تمرینی کمی وجود دارد که برای بهبود سریع آمادگی جسمانی، با HIIT قابل قیاس باشد.






    چهار جزء تمرین اینتروال عبارتند از مسافت، تکرار، شدت و استراحت که شرح آنها از این قرار است:
    – مسافت، به معنی مسافت یا کل زمان تمرین اینتروال است.
    – تکرار، تعداد دفعاتی است که حرکت را اجرا می کنید.
    – شدت، سطح سرعت و سختی است که با آن حرکت را انجام می دهید.
    – استراحت، زمانی است که برای ریکاوری بین حرکات، استفاده می کنید.






    دانشمندان کانادایی دریافتند شش جلسه تمرین اینتروال پر شدت روی دوچرخه ثابت باعث ارتقاء استقامت، حداکثر اکسیژن مصرفی، ذخیره گلیکوژن عضلات و ظرفیت میتوکندری خواهد شد (میتوکندری نقش نیروگاه سلول ها را ایفا می کند).
    افرادی که این پیشرفت های چشمگیر در آنها مشاهده شد، تنها ۲۰ دقیقه تمرین HIIT در طول دو هفته انجام داده بودند. هر جلسه شامل چهار تا هفت تکرار تمرین شدید روی دوچرخه ثابت. هر تکرار شامل ۳۰ ثانیه تمرین با شدتی نزدیک بیشینه بود. مطالعه مذکور نشان داد اجرای تمرین HIIT سه بار در هفته برای شش هفته، استقامت و ظرفیت هوازی را مشابه پنج جلسه تمرین ۶۰ دقیقه ای در هفته افزایش می دهد. این مطالعات (و بیش از ۶۰ مطالعه دیگر)، ارزش تمرین اینتروال پر شدت برای افزایش استقامت و ظرفیت هوازی را نشان داده.
    می توانید از تمرین اینتروال در حرکات هوازی مورد علاقه خود استفاده کنید. در واقع، نوع تمرینی که انتخاب می کنید چندان مهم نیست به این شرط که با شدتی نزدیک تلاش بیشینه خود تمرین را انجام دهید.






    ترکیب HIET با HIIT
    برنامه پیش رو، شامل تمرین اینتروال است که برای دو تا سه جلسه در هفته انجام می شود و تمرین با وزنه برای سه جلسه در هفته. برای کسب بهترین نتایج، تمرین اینتروال و تمرین با وزنه را در روزهای مجزایی اجرا کنید.




    تمرین اینتروال: دو تا سه بار در هفته HIIT را روی دوچرخه ثابت یا الپتیکال اجرا کنید، هر جلسه برای ۱۰ تا ۲۰ دقیقه. ۳۰ تا ۶۰ ثانیه با حداکثر تلاش ممکن و بدنبال آن، تمرین سبک برای دو دقیقه جهت ریکاوری. هر جلسه، شش تا ۱۰ ست از این بازه های شامل تلاش بیشینه را اجرا کنید.






    تمرین انفجاری پر شدت: هر جلسه هشت حرکت از لیست پیش رو را اجرا کنید. سه ست ۱۰ تکراری انجام دهید و بین هر ست یک دقیقه استراحت کنید. از وزنه ای استفاده کنید که به شما امکان دهد ست ها را با کمی زحمت تمام کنید (۷۵ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه). از فرم مناسب در هر حرکت استفاده کنید ولی تلاش کنید هر تکرار را به صورت انفجاری انجام دهید. هر جلسه باید شامل دو حرکت پا، حداقل یک حرکت برای شکم، مجموعاً سه حرکت برای سینه و سرشانه، و سه حرکت برای بازو باشد. تلاش کنید تا اکثر حرکات ذکر شده را در هر هفته مورد استفاده قرار دهید.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
26 06 _2016 07:09 PM #2
amir
amir آنلاین نیست.

تاریخ عضویت
    July _2014
عنوان کاربر
    Senior Member
نوشته ها
    285
تشکر ها
    3
    از این کاربر 19 بار در 14 ارسال تشکر شده است.

    پا: اسکوات، پرس پا، جلو پا با دستگاه، پشت پا با دستگاه، لانج


    شکم: کرانچ پهلو روی توپ طبی، کرانچ با سیمکش پشت به سیم، بالا آوردن پاها در حالت نشسته


    سینه و سرشانه: پرس سینه با دستگاه، پرس سینه با هالتر، پرس سرشانه با هالتر، پرس بالاسینه با دمبل، پارالل، شناسوئدی در راستای مثبت، کراس اور، پارویی عمودی با سیمکش، انواع نشر با دمبل




    جلو بازو و پشت بازو: جلوبازو لاری، جلوبازو دمبل تک خم، جلو بازو دست برعکس با هالتر خمیده، پشت بازو با سیمکش دست برعکس، پشت بازو نشسته با دمبل تک دست، پشت بازو خوابیده با دمبل به سمت مقابل، پشت بازو با سیمکش تک دست.




    استراتژی های ساده غذایی برای هایپرتروفی و حداکثر چربی سوزی
    این برنامه تمرین طاقت فرسایی است، بنابراین نیاز به انرژی کافی دارید برای اجرای آن. می توانید عضله-سازی کنید و همزمان اشتها و چربی بدن خود را کنترل کنید، با استفاده از نوشیدنی مناسبی پس از تمرین که شامل ۲۵ گرم پروتئین وی، سه گرم آمینواسید لیوسین و پنج گرم کراتین مونوهیدرات باشد به همراه آب، شیر یا آب میوه. مواد مغذی موجود در این نوشیدنی ساده در ترکیب با برنامه تمرینی که در اختیارتان گذاشته ایم، کمک خواهد کرد تا عضله سازی کنید و چربی ها را بسوزانید.




    با شدت بالا تمرین کنید و بسرعت پیشرفت کنید
    افزایش عضله و کاهش سریع چربی کار خیلی سختی نیست اگر از چند قانون پایه تبعیت کنید و به برنامه ارائه شده پایبند بمانید. از هر زمانی که برنامه را شروع کنید، در عرض هشت هفته می توانید به نسخه تازه ای خودتان دست یابید! با چربی کمتر، عضلاتی بیشتر و بدنی سالم تر. حالا توپ در زمین شماست! اگر اولویت شما دستیابی به آمادگی جسمانی بالا و فرم بدنی تحسین برانگیز است، باید تمرین و تغذیه را در اولویت کارهای خود قرار دهید.





    CuttingFatKeepingMuscle-600x400

    تنها در عرض هشت هفته شاهد تغییرات چشمگیری خواهید بود


    شرح حرکات:
    اسکوات: هالتر را روی شانه های خود قرار دهید و با دستان خود در موقعیت ثابتی نگه دارید. سر را در موقعیت طبیعی و کمر را صاف حفظ کنید. با هدایت باسن به سمت عقب پایین بروید تا وقتی پاهای شما به راستای موازی با زمین برسد و باسن کمی از سطح زانو پایین تر رود. با هدایت باسن به جلو و انقباض پاها بایستید، در تمام طول اجرا قوس طبیعی را در ستون مهره های خود حفظ کنید.




    پشت پا خوابیده با دستگاه: رو به سینه روی نیمکت دستگاه بخوابید و پاهای خود را زیر اهرم قرار دهید. با انقباض عضلات پشت پا پاشنه های خود را به سمت باسن نزدیک کنید و دوباره به نقطه شروع بازگردید.




    لانج: بایستید، پاها را به فاصله عرض شانه از هم قرار داده، هالتر را روی پشت سرشانه خود گذاشته و توسط دست هایتان در موقعیت ثابتی نگه دارید یا با هر دست دمبلی را بگیرید و طرفین بدن آویزان به سمت پایین نگه دارید. با یک پا قدم بلندی به جلو بردارید، زانو را خم کنید تا وقتی ران پاهایتان به راستای موازی با زمین برسد. پاشنه پای جلویی شما باید روی زمین باشد. اجازه ندهید وزنه خیلی به سمت جلو متمایل شود یا زانوهای شما از راستای پنجه¬ها گذر کند. حرکت را با پای مقابل تکرار کنید. پشت را صاف و سر را در موقعیت طبیعی حفظ کنید.




    کرانچ پهلو روی توپ طبی: به پشت روی یک توپ طبی بخوابید، در حالی که زانوی راست شما خمیده است و کف پای راست تان روی زمین قرار دارد، پای چپ را به حالت خوابیده روی زمین قرار دهید، دست راست خود را پشت سر بگذارید و برای نزدیک کردن بالا تنه به پاها، پس از اجرای تکرارها برای سمت راست، از عضلات سمت راست شکم استفاده کنید، همین روند را برای سمت چپ تکرار کنید.




    کرانج یا سیمکش پشت به سمت:دسته طنابی را به انتهای سیستم متصل کنید، جلو پایه سیمکش زانو بزنید در حالی که ددست ها کشیده به سمت بالای سر قرار دارد، شکم را منقبض کنید و پایین بروید تا وقتی آرنجهای شما با زمین مماس شود سپس به نقطه شروغ بازگردید.
    بالا آوردن پاها در حالت نشسته روی لبه نیمکت صافی بنشینید و پاهای خود را مستقیماً رو به جلو نگه دارید. برای ثبات بیشتر لبه نیمکت را بگیرید، پاهای خود را بیاورید تا وقتی زاویه بین بالاتنه و پایین تنه شما به ۴۵درجه برسد و سپس به نقطه شروع بازگردید.






    پرس سینه باهالتر یا دستگاه:به پشت روی نیمکت پرس بخوابید و پاها را روی زمین قرار دهید. میله را با فاصله کمی بیش از عرض شانه بگیرید. از یار تمرین تان بخواهید به شما کمک کند برای بلند کردن میله از روی پایه و آوردن بالای سیه هالتر را با کنترل در خط مستقیم به سمت سینه پایین ببرید. وزنه را با قدرت به بالا پرس کنید، می توانید این حرکت را با دستگاه هایی که با وزنه آزاد پر میشوند هم اجرا کنید.






    پرس سرشانه باهالتر: در حالی که هالتری را در سطح سینه خود نگه داشته اید، به بالا پرس کنید تا وقتی دست ها صاف شند، سپس به پایین نقطه شروع بازگردید. مراقب باشید که قوس بیش از اندازه ای در کمرتان ایجاد نشود.






    پرس بالا سینه با دمبل: دمبلها را در طرفین سینه خود نگه دارید، و آنها را با قدرت به سمت بالای سینه تان پرس کنید، سپس به آرامی به پایین و نقطه شروع بازگردانید.




    پارالل: دسته های پارالل را بگیرید و در حالی که بدنتان عمود بر زمین است،در حالت معلق حفظ کنید، کمی به جلو متمایل شوید و با خم کرد آرنجها، پایین روید تا بازوهای شما به راستای موازی با زمین برسد، سس به بالا و نقطه شروع باز گردید.






    شنا سوئدی در راستای مثبت: در حالی که پاهایتان روی زمین است، دستهای خود روی نیمکت یا سکویی قرار دهید تابدن شما در راستای مثبتی نسبت به زمین قرار گیرد، با قدرت بدنتان را به بالا پرس کنید تا به راستای عمودی برسید، سپس مجدداً به نقطه شروع سقوط کنید و ضربه سقوط را با دست های و بازوهای خود بگیرید، این حرکت پلایومتریک است که باعث تقویت توان بالاتنه شما خواهد شد.






    کراس اور: در میانه دستگاه کراس اور ایستاده و دسته ها را بگیرید و دست¬ها رو به زمین باشند، کمی آرنج ها را خم کنید از کمر به سمت جلو متمایل شووید. دسته ها را پاییین بکشید تا وقتی دست ها در سطح حدود کمر یکدیگر را لمس کنند، سپس به آرامی دسته ها را به بالا بازگردانید و تکرارهای بعدی را به همین نحو ادامه دهید.






    پارویی عمودی با سیمکش: قرقره سیمکش را پایین بیاورید و دسته صافی را به انتهای سیم متصل کنید، از حالت ایستاده، دسته را بگیرید، مستقیماً به سمت ترقوه های خود بالا بیاورید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.






    نشر با دمبل از زوایای مختلف: این حرکات باعت توسعه سرهای مختلف دلتوئید شما می شود که نقش اساسی در فرم شانه هایتان دارد، به این منظور باید حرکت را در سه زاویه اجرا کنید، به سمت جلو (برای سر جلویی دلتوئید)، به سمت جانب (برای سر میانی دلتوئید) و در حالت خم (برای سر پشتی دلتوئید) برای توسعه تمام بخشهای این عضله.






    جلو باز و باهالتر روی نیمکت لاری: هالتر را از زیر بگیرید، پشت بازوهای خود را روی تکیه گاه قرار دهید، دست ها را صاف کنید، با انقباض دو سر بازو خم کردن آرنجها، وزنه را بالا بیاورید تا نزدیک تروه، سپس به پایین و نقطه شروع بازگردانید.






    جلوبازو باهالتر خمیده دست برعکس: بایستید و هالتری را با فاصله عرض شانه از رو بگیرید و آویزان در جلو پای خود نگه دارید، با انقباض بازوها و خم کرد آرنجها، هالتر را بالا بیاورید تا نزدیک ترقوه و سپس به پایین بازگردانید.






    پشت بازو نشسته با دمبل از پشت سر: با یک دست، دمبلی را بگیرید و پشت سر خود نگه دارید، آرنج را صاف و دست را در راستای عمود با زمین حفظ کنید، با خم کردن آرنج، وزنه را پایین ببرید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.






    پشت بازو با سیمکش تک دست: قرقره سیمکش را بالا برده و دسته D شکل را به سیم متصل کنید، با یک دست خود، دسته را بگیرید و آرنج را مماس با بدن نگه دارید و ساعد موازی با زمین، با انقباض پشت بازو، دست را صاف کنید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.




    پشت بازو خوابیده با دمبل به سمت مقابل:به پشت روی نمیکتی بخوابید و با یک دست، دمبلی را مستقیماً بالای سینه خود نگه دارید، در حالی که آرنج تان صاف است حرکت را شروع کنید و با خم کردن آرنج دمبل را به سمت شانه مقابل پایین ببرید، با انقباض پشت بازو، دمبل را به بالای سینه بازگردانید و تکرارهای بعدی را به همین نحو ادامه دهید.




    پشت بازو و سیمکش دست برعکس: قرقره سیمکش را بالا برده و دسته صافی را به انتهای سیم متصف کنید، دسته را از زیر بگیرید و در حالی که آرنج ها مماس با بدن است، دسته را پایین بکشید تا صاف شن آرنجها از این نقطه، در حالی که آرنج ها در موقعیت ثابتی قرار دارند، اجازه دهید وزنه، دست هایتان را به سمت سینه بکشد و تکرارهای بعدی را اجرا کنید.

    منبع دنیای عضله


تفکیک عضلانی فقط در ۸ هفته




    در عرض ۸ هفته به پیشرفتی دست یابید که در گذشته برای دستیابی به آن شش ماه مورد نیاز بود


    0.926426001318317514_parsnaz_ir.jpg




    این یک شعار تبلیغاتی نیست
    سرما را پشت سر گذاشته ایم و در آستانه سال نو هستیم. کم کم هوا رو به گرم شدن می رود و تنها زمان محدودی دارید برای اینکه بتوانید بدنی کم چربی و عضلانی تفکیک شده را به رخ همه بکشید. خوشبختانه باتوجه به یافته های تازه علوم ورزشی، این امکان فراهم شده که در عرض ۸ هفته به پیشرفتی دست یابید که در گذشته برای دستیابی به آن شش ماه مورد نیاز بود.




    تمرین انفجاری پر شدت (HIET) کلید پیشرفت چشمگیر از جهت ظرفیت هوازی، توده عضلانی، قدرت، توان، و چربی سوزی است که آمادگی و تناسب اندام شما را به سطح بالاتری ارتقاء خواهد داد. اغلب افراد وقتی در تلاش هستند عضلات خود را بسازند و همزمان از چربی هایشان بکاهند، دچار مشکل می شوند. آنان سختی زیادی را تحمل می کنند ولی در نهایت به پاداش و نتایجی که لایقش هستند، دست نمی یابند. HIET مسیرهای بیوشیمیایی را فعال می کند که هایپرتروفی را تحریک کرده و هورمون های چربی سوز بدن شما را در جهت دستیابی به بدنی عضلانی و کم چربی که آرزویش را دارید، فعال می کند. البته این نوع تمرین برای افراد تنبل و ترسو نیست. تمرین شدید را با بارگیری پروتئین و آمینواسیدها ترکیب کنید؛ در آن صورت به پیشرفتی سریعتر از آنچه تصور می کنید، دست خواهید یافت.






    یافته های علمی، شیوه تمرین ما را تغییر داده HIET را می توان شیوه تمرینی بشمار آورد که بسرعت باعث ساختن قدرت و سایز عضلات تان می شود، چربی سوزی را تقویت می کند، آمادگی جسمانی شما را بسرعت توسعه می دهد، هورمونهای آنابولیک بدن را فعال کرده، تغییرات ماندگاری را در عضلات شما ایجاد می کند و سطح تناسب شما را ارتقاء می دهد. HIET مسیر متابولیکی را فعال می کند که با عنوان mTOR شناخته می شود و رشد و ترمیم عضله را ارتقاء می دهد. همچنین بازه زمانی که بافت عضله تحت تنش قرار می گیرد را به حداکثر می رساند، که برای هایپرتروفی عضله ضروریست. HIET سلول های ماهواره ای را در عضلات می سازد، ساختارهای ژنتیکی که توانایی عضلات برای ساختن پروتئینهای تازه را افزایش می دهند. HIET ترشح هورمون های رشد، IGF-1، تستسرون و اپی نفرین را تقویت می کند که نقش کلیدی در بدن برای رشد عضله و کاهش ذخایر چربی دارند.






    شاید بپرسید تمرین انفجاری پرشدت چیست؟ HIET شامل اجرای سه ست ۱۰ تکراری از هر حرکت با وزنه ای متوسط است (۷۵ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه) که به صورت انفجاری اجرا می شود. برنامه با تمرین اینتروال پر شدت (HIET) کامل می شود که شامل اجرای اینتروال هایی با حداکثر شدت است روی الپتیکال، دوچرخه ثابت، تردمیل یا دویدن در پیست. برنامه های HIET و HIIT خسته کننده و دشوارند، ولی برخلاف دیگر برنامه ها، تنها در عرض هشت هفته شاهد تغییرات چشمگیری خواهید بود. این شعار یا وعده تبلیغاتی نیست- بلکه در واقعیت کارایی خود را نشان داده. البته این برنامه برای کسانی که در باشگاه به ظاهر لباس و موهای خود اهمیت بیشتری می دهند و تمرکزشان روی ست کردن دستکشها با کفشهایشان است، مناسب نیست. بلکه برای کسانی طراحی شده که وقتی به باشگاه می روند، تنها تمرین است که برایشان اهمیت دارد و می خواهند بسرعت به پیشرفت و فرم چشمگیری دست یابند.





    برنامه بدنسازی تفکیک عضلانی

    این نوع تمرین برای افراد تنبل و ترسو نیست

    دانش پشتوانه تمرین انفجاری پر شدت
    افزایش قدرت ساده است؛ وادار کردن عضلات به کار در برابر مقاومت وزنه. قدرت عضلانی تا حد زیادی با سایز عضله در ارتباط است. بهترین راه برای افزایش سایز عضله از طریق اعمال تنش بالا از طریق تمرین انفجاری با وزنه است. برنامه HIET از ترتیب مناسبی از حرکات استاندارد بدنسازی استفاده می کند که باید آنها را با فرم مناسبی به صورت انفجاری انجام دهید.






    HIET با سرعتی باور نکردنی باعث افزایش توده و قدرت عضلانی می شود. محققان کانادایی دریافتند تمرین با سرعت بالا، بهتر از تمرین با سرعت آهسته، باعث افزایش سایز مقطعی عضله و واحدهای حرکتی تند انقباض می شود. انقباض¬های سریع باعث تخریب های بیشتری در سطح سلولی می شود که تولید پروتئین را تحریک کرده و باعث افزایش بیشتری در توده و قدرت عضلانی می شود.






    حالا در حال فهم این مسئله هستیم که چرا تمرین انفجاری با شدت بالا اینقدر کارایی خوبی دارد. HIET سطوح بالایی از فشار متابولیک را باعث می شود که شامل رهاسازی ترکیبات شیمیایی التهاب زا از جمله پروستاگلندین ها و رادیکال های آزاد است که با دیگر ترکیبات شیمیایی و اجزاء سلول ها برای تحریک آسیب سلولی واکنش نشان می دهند. آسیب سلولی ناشی از این ترکیبات شیمیایی، تولید پروتئین را تحریک می کند، که نتیجه آن افزایش توده و قدرت عضلانی است. اجرای حرکات استاندارد بدنسازی به صورت انفجاری، باعث ایجاد سطوح بالایی از فشار متابولیک می شود برای زمان طولانی تر (از ۱۵ ثانیه تا چندین دقیقه) که التهاب سلولی و ارتقاء قدرت و سایز عضله را بدنبال دارد.
    برنامه های HIET به کاهش وزن هم کمک می کند.






    بسیاری از مطالعات اخیر، قدرت تمرین اینتروال پر شدت را هم برای افزایش نرخ سوخت ساز و کاهش چربی بدن، نشان داده اند. جلسات HIET با انواعی از حرکات که باعث کاهش وزن سریع می شوند و در عین حال به حفظ توده عضلانی کمک می کنند، سازگاری خوبی دارد. ترکیب تمرین انفجاری با وزنه و تمرین اینتروال پر شدت چربی سوزی سریعی را تحریک می کند.






    تمرین اینتروال پرشدت
    تمرین اینتروال پرشدت، بهتر از آن بنظر می رسد که قابل باور باشد! در مطالعه ای مشاهده شد افرادی که تمرینات منظمی انجام می دادند، وقتی تحت تمرین با روش HIIT تنها برای ۲۰ دقیقه در طول دو هفته قرار گرفتند، تغییراتی را در ظرفیت هوازی و استقامت خود تجربه کردند که دستیابی به آنها توسط جلسات تمرین استقامتی سنتی که هر روز برای ۳۰ تا ۶۰ دقیقه انجام می شود، به چند ماه زمان نیاز دارد. تکنیک های تمرینی کمی وجود دارد که برای بهبود سریع آمادگی جسمانی، با HIIT قابل قیاس باشد.






    چهار جزء تمرین اینتروال عبارتند از مسافت، تکرار، شدت و استراحت که شرح آنها از این قرار است:
    – مسافت، به معنی مسافت یا کل زمان تمرین اینتروال است.
    – تکرار، تعداد دفعاتی است که حرکت را اجرا می کنید.
    – شدت، سطح سرعت و سختی است که با آن حرکت را انجام می دهید.
    – استراحت، زمانی است که برای ریکاوری بین حرکات، استفاده می کنید.






    دانشمندان کانادایی دریافتند شش جلسه تمرین اینتروال پر شدت روی دوچرخه ثابت باعث ارتقاء استقامت، حداکثر اکسیژن مصرفی، ذخیره گلیکوژن عضلات و ظرفیت میتوکندری خواهد شد (میتوکندری نقش نیروگاه سلول ها را ایفا می کند).
    افرادی که این پیشرفت های چشمگیر در آنها مشاهده شد، تنها ۲۰ دقیقه تمرین HIIT در طول دو هفته انجام داده بودند. هر جلسه شامل چهار تا هفت تکرار تمرین شدید روی دوچرخه ثابت. هر تکرار شامل ۳۰ ثانیه تمرین با شدتی نزدیک بیشینه بود. مطالعه مذکور نشان داد اجرای تمرین HIIT سه بار در هفته برای شش هفته، استقامت و ظرفیت هوازی را مشابه پنج جلسه تمرین ۶۰ دقیقه ای در هفته افزایش می دهد. این مطالعات (و بیش از ۶۰ مطالعه دیگر)، ارزش تمرین اینتروال پر شدت برای افزایش استقامت و ظرفیت هوازی را نشان داده.
    می توانید از تمرین اینتروال در حرکات هوازی مورد علاقه خود استفاده کنید. در واقع، نوع تمرینی که انتخاب می کنید چندان مهم نیست به این شرط که با شدتی نزدیک تلاش بیشینه خود تمرین را انجام دهید.






    ترکیب HIET با HIIT
    برنامه پیش رو، شامل تمرین اینتروال است که برای دو تا سه جلسه در هفته انجام می شود و تمرین با وزنه برای سه جلسه در هفته. برای کسب بهترین نتایج، تمرین اینتروال و تمرین با وزنه را در روزهای مجزایی اجرا کنید.




    تمرین اینتروال: دو تا سه بار در هفته HIIT را روی دوچرخه ثابت یا الپتیکال اجرا کنید، هر جلسه برای ۱۰ تا ۲۰ دقیقه. ۳۰ تا ۶۰ ثانیه با حداکثر تلاش ممکن و بدنبال آن، تمرین سبک برای دو دقیقه جهت ریکاوری. هر جلسه، شش تا ۱۰ ست از این بازه های شامل تلاش بیشینه را اجرا کنید.






    تمرین انفجاری پر شدت: هر جلسه هشت حرکت از لیست پیش رو را اجرا کنید. سه ست ۱۰ تکراری انجام دهید و بین هر ست یک دقیقه استراحت کنید. از وزنه ای استفاده کنید که به شما امکان دهد ست ها را با کمی زحمت تمام کنید (۷۵ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه). از فرم مناسب در هر حرکت استفاده کنید ولی تلاش کنید هر تکرار را به صورت انفجاری انجام دهید. هر جلسه باید شامل دو حرکت پا، حداقل یک حرکت برای شکم، مجموعاً سه حرکت برای سینه و سرشانه، و سه حرکت برای بازو باشد. تلاش کنید تا اکثر حرکات ذکر شده را در هر هفته مورد استفاده قرار دهید.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
26 06 _2016 07:09 PM #2
amir
amir آنلاین نیست.

تاریخ عضویت
    July _2014
عنوان کاربر
    Senior Member
نوشته ها
    285
تشکر ها
    3
    از این کاربر 19 بار در 14 ارسال تشکر شده است.

    پا: اسکوات، پرس پا، جلو پا با دستگاه، پشت پا با دستگاه، لانج


    شکم: کرانچ پهلو روی توپ طبی، کرانچ با سیمکش پشت به سیم، بالا آوردن پاها در حالت نشسته


    سینه و سرشانه: پرس سینه با دستگاه، پرس سینه با هالتر، پرس سرشانه با هالتر، پرس بالاسینه با دمبل، پارالل، شناسوئدی در راستای مثبت، کراس اور، پارویی عمودی با سیمکش، انواع نشر با دمبل




    جلو بازو و پشت بازو: جلوبازو لاری، جلوبازو دمبل تک خم، جلو بازو دست برعکس با هالتر خمیده، پشت بازو با سیمکش دست برعکس، پشت بازو نشسته با دمبل تک دست، پشت بازو خوابیده با دمبل به سمت مقابل، پشت بازو با سیمکش تک دست.




    استراتژی های ساده غذایی برای هایپرتروفی و حداکثر چربی سوزی
    این برنامه تمرین طاقت فرسایی است، بنابراین نیاز به انرژی کافی دارید برای اجرای آن. می توانید عضله-سازی کنید و همزمان اشتها و چربی بدن خود را کنترل کنید، با استفاده از نوشیدنی مناسبی پس از تمرین که شامل ۲۵ گرم پروتئین وی، سه گرم آمینواسید لیوسین و پنج گرم کراتین مونوهیدرات باشد به همراه آب، شیر یا آب میوه. مواد مغذی موجود در این نوشیدنی ساده در ترکیب با برنامه تمرینی که در اختیارتان گذاشته ایم، کمک خواهد کرد تا عضله سازی کنید و چربی ها را بسوزانید.




    با شدت بالا تمرین کنید و بسرعت پیشرفت کنید
    افزایش عضله و کاهش سریع چربی کار خیلی سختی نیست اگر از چند قانون پایه تبعیت کنید و به برنامه ارائه شده پایبند بمانید. از هر زمانی که برنامه را شروع کنید، در عرض هشت هفته می توانید به نسخه تازه ای خودتان دست یابید! با چربی کمتر، عضلاتی بیشتر و بدنی سالم تر. حالا توپ در زمین شماست! اگر اولویت شما دستیابی به آمادگی جسمانی بالا و فرم بدنی تحسین برانگیز است، باید تمرین و تغذیه را در اولویت کارهای خود قرار دهید.





    CuttingFatKeepingMuscle-600x400

    تنها در عرض هشت هفته شاهد تغییرات چشمگیری خواهید بود


    شرح حرکات:
    اسکوات: هالتر را روی شانه های خود قرار دهید و با دستان خود در موقعیت ثابتی نگه دارید. سر را در موقعیت طبیعی و کمر را صاف حفظ کنید. با هدایت باسن به سمت عقب پایین بروید تا وقتی پاهای شما به راستای موازی با زمین برسد و باسن کمی از سطح زانو پایین تر رود. با هدایت باسن به جلو و انقباض پاها بایستید، در تمام طول اجرا قوس طبیعی را در ستون مهره های خود حفظ کنید.




    پشت پا خوابیده با دستگاه: رو به سینه روی نیمکت دستگاه بخوابید و پاهای خود را زیر اهرم قرار دهید. با انقباض عضلات پشت پا پاشنه های خود را به سمت باسن نزدیک کنید و دوباره به نقطه شروع بازگردید.




    لانج: بایستید، پاها را به فاصله عرض شانه از هم قرار داده، هالتر را روی پشت سرشانه خود گذاشته و توسط دست هایتان در موقعیت ثابتی نگه دارید یا با هر دست دمبلی را بگیرید و طرفین بدن آویزان به سمت پایین نگه دارید. با یک پا قدم بلندی به جلو بردارید، زانو را خم کنید تا وقتی ران پاهایتان به راستای موازی با زمین برسد. پاشنه پای جلویی شما باید روی زمین باشد. اجازه ندهید وزنه خیلی به سمت جلو متمایل شود یا زانوهای شما از راستای پنجه¬ها گذر کند. حرکت را با پای مقابل تکرار کنید. پشت را صاف و سر را در موقعیت طبیعی حفظ کنید.




    کرانچ پهلو روی توپ طبی: به پشت روی یک توپ طبی بخوابید، در حالی که زانوی راست شما خمیده است و کف پای راست تان روی زمین قرار دارد، پای چپ را به حالت خوابیده روی زمین قرار دهید، دست راست خود را پشت سر بگذارید و برای نزدیک کردن بالا تنه به پاها، پس از اجرای تکرارها برای سمت راست، از عضلات سمت راست شکم استفاده کنید، همین روند را برای سمت چپ تکرار کنید.




    کرانج یا سیمکش پشت به سمت:دسته طنابی را به انتهای سیستم متصل کنید، جلو پایه سیمکش زانو بزنید در حالی که ددست ها کشیده به سمت بالای سر قرار دارد، شکم را منقبض کنید و پایین بروید تا وقتی آرنجهای شما با زمین مماس شود سپس به نقطه شروغ بازگردید.
    بالا آوردن پاها در حالت نشسته روی لبه نیمکت صافی بنشینید و پاهای خود را مستقیماً رو به جلو نگه دارید. برای ثبات بیشتر لبه نیمکت را بگیرید، پاهای خود را بیاورید تا وقتی زاویه بین بالاتنه و پایین تنه شما به ۴۵درجه برسد و سپس به نقطه شروع بازگردید.






    پرس سینه باهالتر یا دستگاه:به پشت روی نیمکت پرس بخوابید و پاها را روی زمین قرار دهید. میله را با فاصله کمی بیش از عرض شانه بگیرید. از یار تمرین تان بخواهید به شما کمک کند برای بلند کردن میله از روی پایه و آوردن بالای سیه هالتر را با کنترل در خط مستقیم به سمت سینه پایین ببرید. وزنه را با قدرت به بالا پرس کنید، می توانید این حرکت را با دستگاه هایی که با وزنه آزاد پر میشوند هم اجرا کنید.






    پرس سرشانه باهالتر: در حالی که هالتری را در سطح سینه خود نگه داشته اید، به بالا پرس کنید تا وقتی دست ها صاف شند، سپس به پایین نقطه شروع بازگردید. مراقب باشید که قوس بیش از اندازه ای در کمرتان ایجاد نشود.






    پرس بالا سینه با دمبل: دمبلها را در طرفین سینه خود نگه دارید، و آنها را با قدرت به سمت بالای سینه تان پرس کنید، سپس به آرامی به پایین و نقطه شروع بازگردانید.




    پارالل: دسته های پارالل را بگیرید و در حالی که بدنتان عمود بر زمین است،در حالت معلق حفظ کنید، کمی به جلو متمایل شوید و با خم کرد آرنجها، پایین روید تا بازوهای شما به راستای موازی با زمین برسد، سس به بالا و نقطه شروع باز گردید.






    شنا سوئدی در راستای مثبت: در حالی که پاهایتان روی زمین است، دستهای خود روی نیمکت یا سکویی قرار دهید تابدن شما در راستای مثبتی نسبت به زمین قرار گیرد، با قدرت بدنتان را به بالا پرس کنید تا به راستای عمودی برسید، سپس مجدداً به نقطه شروع سقوط کنید و ضربه سقوط را با دست های و بازوهای خود بگیرید، این حرکت پلایومتریک است که باعث تقویت توان بالاتنه شما خواهد شد.






    کراس اور: در میانه دستگاه کراس اور ایستاده و دسته ها را بگیرید و دست¬ها رو به زمین باشند، کمی آرنج ها را خم کنید از کمر به سمت جلو متمایل شووید. دسته ها را پاییین بکشید تا وقتی دست ها در سطح حدود کمر یکدیگر را لمس کنند، سپس به آرامی دسته ها را به بالا بازگردانید و تکرارهای بعدی را به همین نحو ادامه دهید.






    پارویی عمودی با سیمکش: قرقره سیمکش را پایین بیاورید و دسته صافی را به انتهای سیم متصل کنید، از حالت ایستاده، دسته را بگیرید، مستقیماً به سمت ترقوه های خود بالا بیاورید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.






    نشر با دمبل از زوایای مختلف: این حرکات باعت توسعه سرهای مختلف دلتوئید شما می شود که نقش اساسی در فرم شانه هایتان دارد، به این منظور باید حرکت را در سه زاویه اجرا کنید، به سمت جلو (برای سر جلویی دلتوئید)، به سمت جانب (برای سر میانی دلتوئید) و در حالت خم (برای سر پشتی دلتوئید) برای توسعه تمام بخشهای این عضله.






    جلو باز و باهالتر روی نیمکت لاری: هالتر را از زیر بگیرید، پشت بازوهای خود را روی تکیه گاه قرار دهید، دست ها را صاف کنید، با انقباض دو سر بازو خم کردن آرنجها، وزنه را بالا بیاورید تا نزدیک تروه، سپس به پایین و نقطه شروع بازگردانید.






    جلوبازو باهالتر خمیده دست برعکس: بایستید و هالتری را با فاصله عرض شانه از رو بگیرید و آویزان در جلو پای خود نگه دارید، با انقباض بازوها و خم کرد آرنجها، هالتر را بالا بیاورید تا نزدیک ترقوه و سپس به پایین بازگردانید.






    پشت بازو نشسته با دمبل از پشت سر: با یک دست، دمبلی را بگیرید و پشت سر خود نگه دارید، آرنج را صاف و دست را در راستای عمود با زمین حفظ کنید، با خم کردن آرنج، وزنه را پایین ببرید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.






    پشت بازو با سیمکش تک دست: قرقره سیمکش را بالا برده و دسته D شکل را به سیم متصل کنید، با یک دست خود، دسته را بگیرید و آرنج را مماس با بدن نگه دارید و ساعد موازی با زمین، با انقباض پشت بازو، دست را صاف کنید و سپس به نقطه شروع بازگردانید.




    پشت بازو خوابیده با دمبل به سمت مقابل:به پشت روی نمیکتی بخوابید و با یک دست، دمبلی را مستقیماً بالای سینه خود نگه دارید، در حالی که آرنج تان صاف است حرکت را شروع کنید و با خم کردن آرنج دمبل را به سمت شانه مقابل پایین ببرید، با انقباض پشت بازو، دمبل را به بالای سینه بازگردانید و تکرارهای بعدی را به همین نحو ادامه دهید.




    پشت بازو و سیمکش دست برعکس: قرقره سیمکش را بالا برده و دسته صافی را به انتهای سیم متصف کنید، دسته را از زیر بگیرید و در حالی که آرنج ها مماس با بدن است، دسته را پایین بکشید تا صاف شن آرنجها از این نقطه، در حالی که آرنج ها در موقعیت ثابتی قرار دارند، اجازه دهید وزنه، دست هایتان را به سمت سینه بکشد و تکرارهای بعدی را اجرا کنید.

    منبع دنیای عضله


۸ تمرین بسیار عالی و مفید که شما آنها را انجام نمیدهید




    ابزار لازم در اختیار شماست تا برای تغییر فیزیک خود کمک کنید، اینجا یک کلیدی وجود دارد که بسیار ضروری و مفید است که باید بر آن چیره شوید و آن عبارت است از:
    تمرینات انتخابی:


    76845914267900155653-768x801.jpg



    عموماً مردم فکر می کنند که تنوع در تمرینات، فقط به خاطر رهایی از ملالت و خستگی در باشگاه هاست. اما این موضوع اصلاً ربطی به خستگی و کسلی ندارد. حالا از فرانکلی می پرسم. فرانکلی، وقتی خسته ای، می-روید به خانه؟ نه، تغییر تمرینات اجرا شده توسط شما، ایده ای است که می تواند، بدن تان را بسیار تغییر دهد و امکانات فراوانی برای پیشرفت فراهم می سازد. به خاطر داشته باشید، بدن شما بسیار زیرک، و فوق العاده هوشیار است. و خود را با هماهنگی و سرعی با تغییرات بوجود آمده وفق می دهد.
    مگر اینکه تغییرات حاصله، معمولی و تکراری باشد یعنی هیچ گونه استرس عضلانی به وجود نیاید، و یا این تغییرات مدت کوتاهی اتفاق افتد. در واقع سخت ترین تمرین، یا اثرگذارترین تمرین هم می تواند اثر کمی از خود باقی بگذارد. آن هم یا در اثر اجرای مفرط یک حرکت ایجاد می شود یا عامل دیگری دخیل باشد یعنی، شما چنین فرصتی را خیلی کم و به ندرت اجرا کنید.از اینکه به لیست تمریناتتان حرکت های دیگر را اضافه می کنید. خسته نباشید، شما باید همیشه یک نیرو و فشاری بر بدن داشته باشید تا آن بتواند خود را با شرایط جدید وفق دهد. رهایی از این حالت راکد و سکون اشاره به اجرای تمرینات جدید دارد که یک شاخص و راهنمایی است برای به حرکت درآوردن این رکود آن هم با تمرینات سخت و تغییر در اجرای حرکات. و این پیام این ماه است، پس تغییر، لازمه اش تغییر است. براستی، سازگاری دستگاه عصبی و ارتباط ذهن با عضله، احتیاج به یک حرکت جدید به نوعی یک شوک جدید، حرکات جدید، تغییر در زوایای اجرا، و دمیدن نیروی تازه در عضله و نیاز به تغییرات این چنینی خواهد داشت. و این توصیه به پرورش اندام کاران مشتاق اهداء می گردد. پس قدم ها را در ماه اول آرام آرام برمی داریم قرار است که مسیر را بدانیم. بهتر است که حرکت هایی را انتخاب کنید که تا به حال اجرا نکرده اید. و اگر می خواهید که تغییر کنید و به سرعت جلو بروید پس هم اکنون زمان تغییر است.


    حرکت اسکوات (از پشت) اجرا با هالتر:
    هدف: عضله چهار سر ران، همسترینگ، سرینی.
    تمرین زمان اجرا: تمرین زمان اجرای اسکوات از پشت، ابتدای حضور در باشگاه است. زیرا با این حرکت تمام بدن درگیر می شود. و بهتر است، این تمرین را با وزنه های سنگین اجرا کنید. به هر حال با اجرای وزنه سنگین کار در ناحیه سینه تنه پایین است. بنابراین شما بیشتر از هر وقت دیگر در هر ست خود را سرحال تر خواهید دید.
    – ست ها و تکرارها، ۴-۳ ست با تکرارهای ۱۲-۶ تایی


    بدون وزنه: پاها به اندازه عرض شانه باز، محکم و استوار روی زمین قرار گیرد سپس پز مناسب اجرای اسکوات را به خود بگیرید. این حالت برای شما تازه است یا به طور عمدی یک نوعی از تمرینات لیفت هم می باشد. هنگام شروع پاشنه ها محکم به زمین قرار گیرد. پشت صاف، بهتر است که بدن را خوب گرم کنید و بعد این حرکت را اجرا کنید.
    بهتر است کل بازوها کاملاً کشیده باشند، و کف دست رو به بیرون، خارج از پاها، از پشت قرار گیرد، و شست را روی میله هالتر قرار دهید. و هالتر پشت بدن باشد. خیلی از ورزشکاران به اشتباه فقط هالتر را جابجا می کنند. اگر بازوها را خم کنید و هالتر را به سمت بالا بکشید، قطعاً اجرای کامل و مناسبی نخواهید داشت، دست ها صاف و بیرون از پاها قرار گیرد.


    نحوه تنفس: تنفس عمیق، داشته باشید آن هم هنگام شروع اجرا و کمی آن را نگه دارید. شما به نگه داشتن تنفس اولیه تمرین نیاز دارید. زیرا در اجرای این حرکت به استحکام عضلات ناحیه شکم، و ستون فقرات تا از جراحات به دور باشید. هنگام شروع خم شوید و کمی نفس خود را نگه دارید.


    پاها: پاشنه پای شما، زانوها و عضلات سرینی، تا زمانی که از حالت شروع به حالت ایستاده می رسید عمل اصلی حرکت شما می باشند. و هنگام ایستادن بازدم انجام دهید. نکته قابل توجه، هالتر شما باید زیر عضلات سرینی قرار گیرد. این تمرین بسیار شبیه به تمرینات ددلیفت است. و فشار بر عضلات پا می باشد. دوباره، اگر شما حرکت را طوری اجرا کنید که فشار در قسمت نیمه تنه بالایی باشد، قطعاً اسیب خواهید دید، اما حرکت درست این است که فشار روی نیم تنه پایین باشد. فشار بر ناحیه چهار سر ران نیز می باشد. هم چنین همسترینگ و عضلات سرینی است. از ریسمان یا بند برای اجرای حرکت استفاده کنید، شما باید سعی کنید وزن هالتر و وزنه ها را بر روی عضلات پا معطوف کنید، وزنه ای را انتخاب کنید که دست شما قدرت کشیدن آن را داشته باشد.




    – اجرای حرکت بازو ایستاده، تک تک (اجرا با دمبل):
    هدف: هر سه عضله دلتوئید، به ویژه تأکید بر دلتوئید میانی و جلویی است.
    بهترین زمان اجرای تمرین:
    این تمرین بهتر است که جزء یکی از تمرینات اولیه شما باشد. زیرا جزء یکی از تمریناتی است که دو دلتوئید شما را درگیر می کند و باعث تثیت نحوه تمرینی شما خواهد شد و همچنین یک انرژی تازه ای به شما خواهد داد. بهتر است ابتدا دلتوئید جلویی را تمرین دهید و بعد دلتوئید میانی با انرژی بیشتر به نقاط مورد نظر بپردازید البته اگر از وزنه های خیلی سنگین استفاده کنید، هم چنین همیشه ابتدا دلتوئید جلویی و بعد میانی را تمرین دهید، این امر خود نیز برای طولانی مدت موجب خستگی خواهد شد.





    برنامه بدنسازی جلوبازو هالتر


    ست ها و تکرارها: ۴-۳ ست و هر ست ۱۲-۸ تکرار را انتخاب کنید.


    دمبل: دمبل را در سطح شانه ها نگه دارید با قامتی ایستاده، نگران نباشید که زاویه ساق و بازو زاویه ۹۰ درجه آن هم هنگام شروع باشند، فقط مطمئن باشید آرنج شما به سمت پایین باشد آن هم هنگام شروع حرکت و درست بالای شانه قرار گیرد.


    دست مخالف: دست مخالف هیچ حرکتی را انجام نمی دهد، و در کنار بدن و کنار نهیگاه (اتصال مفصل لگن) قرار می گیرد بهتر است حین اجرای حرکت، و در این حالت عضلات شکم محکم و سفت قرار گیرند.


    پُز بدن: نیاز نیست که در اجرای هر ست و هر تکرار تمرین را اجرا کنید، به عبارت دیگر، نیاز نیست که قسمت نیم تنه بالایی بدن شما کاملاً صاف قرار گیرد، اجازه بدهید موقع برگشت کمر، دمبل از سطح سرشانه پایین تر قرار گیرد و با فشار آن را بالای سر پرس کنید. البته این اتفاق به طور طبیعی صورت خواهد پذیرفت، به ویژه اگر وزنه شما سنگین باشد.


    بهترین زمان اجرا:
    بهتر است تمرینات را ابتدا سبک اجرا کنید. زیرا این امر یک حرکت چندمنظوره برای عضلات دلتوئید شما محسوب می شود. اما به شما اجازه می دهد با ثبات بیشتری تمرین را اجرا کرده و انرژی و تازگی خاصی به شما می دهد. اگر می خواهید که بدون خستگی این تمرینات را اجرا کنید بهتر است ابتدا حرکت دلتوئید قدامی و سپس دلتوئید میانی را تمرین دهید اگرچه وزنه شما سنگین باشد و این عمل را نیز بیشتر اجرا کنید پس از خستگی و ناتوانی اجتناب ناپذیر است.
    ست¬ها: ۴-۳ ست و تکرارها بین ۱۲-۸ باشد.
    دمبل: ایستاده و دمبل ها را در سطح سرشانه بگیرید.




    کرانچ و اجرای آن روی سطح شیب¬دار:
    هدف: عضلات ناحیه شکم، با تأکید بر قسمت بالای عضلات شکم


    بهترین زمان اجرای تمرینات
    عموماً تمرینات شکم در انتهای تمرینات روزانه گنجانده می شود یعنی به دنبال این تمرینات قسمت های بیشتر بدن، درگیر شود اما در طی تمرینات شکم؛ این حرکت کرانچ سطح شیب دار اجرا با وزنه را قبل از تمرینات سایر شکم که بدون وزنه و با وزن بدن اجرا می کنید را بگنجانید.


    ست¬ها و تکرارها: ۴ ست، تکرارها بین ۱۵-۱۰ باشد.
    میز پرس: میز پرس شیب دار را انتخاب کنید، (تا جایی پایین بروید که سیر شما در انتهای میز پرس قرار گیرد) میز پرس را در کنار دستگاه سیم کش قرار دهید، پاها را در جای مخصوص و پدهای نگه دارنده پا قرار دهید، وقتی که دو سر طناب را برای ارجای حرکت نگه می دارید لازم نیست در هر تکرار پشت شما تشک میز پرس را لمس کند.
    طناب: طناب مورد نظر را سفت در دستانتان بگیرید سطح آن باید بالای صورت و بالای ناحیه گوش شما باشد، وقتی می توانید سر هر دو طناب را در دست گرفته و به یک طرف صورت بالای گوش ببرید. تأکیدی برای جابجایی طناب نیست آن هم در اجرای تکرارها، پس اگر شما با این تغییر جابجایی راحت باشید، در هر ست جای دست ها را تغییر دهید.

پاسخ با نقل قول پاسخ با نقل قول
26 06 _2016 07:13 PM #2
amir
amir آنلاین نیست.

تاریخ عضویت
    July _2014
عنوان کاربر
    Senior Member
نوشته ها
    285
تشکر ها
    3
    از این کاربر 19 بار در 14 ارسال تشکر شده است.

    دامنه حرکت:
    حرکت کرانچ حرکت سختی است و باید آرنج ها را در راستای عضلات چهار سر ران قرار دهید زیرا شما طنا را برای ایجاد تنش بیشتر در این حرکت در کنار خود قرار دارید، تا جایی که امکان دارد آن را بالا بیایید. به عبارت دیگر، لازم نیست مستقیم بالا بیاورید. آن هم به صورت عمودی، شما باید تنش لازم را در اجرای حرکت ایجاد کنید، تا جایی که ممکن است تنش عضلانی را حفظ کرده بالا بیایید. حال تنش را بدون اینکه در عضلات چهار سر ران ایجاد کنید باید در ناحیه شکم حس کنید.


    بازگشت به نقطه شروع حرکت: به ناحیه شکم فشار آورید و سپس خیلی آرام خود را به نقطه شروع برگردانید و دوباره تکرار کنید. سعی کنید حین برگشت احساس کنید راحت به تشک میز پرس می رسید؛ اما اگر می خواهید با تنش به نقطه اول برسید، باید اجازه بدهید برگشت هم با تنش و استرس باشد و قبل از اینکه شانه ها و میز پرس را لمس کرده باشد دوباره به بالا بروید اما بهتر است در هر حال شانه ها کاملاً میز را لمس نکند تا استرس بر ناحیه بالای شکم واقع باشد.


    ۴٫ جلو بازو ایستاده اجرا با ماشین اسمیت
    هدف: جلو بازو، هدف (سربلند بیرونی) عضله بازو یا همان نقطه اوج یا «پیک بازو» است.
    بهترین زمان اجرا: می توانید هر جای تمرینات که هستید بازو را قرار دهید؛ فقط ادامه یا مقدم در حرکاتی باشد که در آن ضربات کوتاه و سر داخلی ناحیه ساعد باشد.
    ست ها و تکرارها: ۴-۳ ست با تکرارهای ۱۵-۱۲ تایی.




    چگونه آن را اجرا کنیم: بایستید و هالتر را جلوی خود بالای عضلات ران (قرار دهید) سینه ها به بیرون، شانه ها استوار و چشم ها رو به جلو باشند، پاها کمی کمتر از عرض شانه باشد، هالتر را در راستای عضلات شکم بالا بیاورید، و تا فاصله زیر سینه بالا بکشید، سعی کنید در اجرای این حرکت اصلاً ناحیه دلتوئید را دخالت ندهید. یعنی موقع اجرای این حرکت بازوها را کمی عقب تر از نیم تنه قرار دهید و آرنج را به سمت بازو بالا بکشید، در این اجرا قطعاً دامنه حرکتی شما محدود خواهد بود.


    دامنه حرکت: سعی کنید انتهای اجرای حرکت طوری باشد که هالتر بالاتر از ناحیه بالای عضلات، شکم قرار نگیرد؛ زیرا اگر این اتفاق بیفتد، در واقع شما اثرات استرس بر ناحیه مورد نظر را از دست داده اید و استرس بر بخش دلتوئید متمرکز شده است.
    مطمئن باشید در اجرای حرکت، آرنج شما به عقب حرکت کند نه به سمت جلو.


    هیچ تعادلی نیاز نیست.
    چرا نیاز به تعادل نیست؟ زیرا شما از ماشین اسمیت استفاده می کنید؛ پس نیازی به نگرانی در حفظ تعادل هالتر نیست. بنابراین، چون شما از این دستگاه استفاده می کنید وزنه های بیشتری را می توانید لیفت کنید، و این نسبت و ضریب خیلی بیشتر از زمانی است که از هالتر به روش وزنه های آزاد استفاده می¬کنید. از اینکه برای عضلات از وزنه های سنگین استفاده می کنید نگران نباشید.


    اهداف: قسمت های پایین عضلات لاتیسموس دُرسی
    تمرین زمان اجرای حرکت: شما در اجرای این حرکت نیاز به قدرت دارید زیرا حرکت، حرکات سنگینی است پس بهتر است در ابتدای حرکات این عضله اجرا شود.
    ست ها و تکرارها: ۴ ست و هر ست ۱۲-۶ تکرار باشد.


    وضعیت بدن و حالت ایستادن و اجرای حرکت: روی پاها بایستید، فاصله آنها عریض تر از عرض شانه¬ها قرار گیرند، هالتر را طوری بگیرید که کف دست شما میله را لمس کند یعنی کف دست رو به صورت باشد، هر چه پُز شما قوی تر باشد، بهتر است یعنی شکم سفت، پاها محکم باشد، اجرای شما بهتر است. اجرای حرکت با نحوه گرفتن دست معکوس اجازه قدرت بیشتری در زدن این حرکت برای بالاتر بردن کمک می-کند. زیرا شما، از عضلات دو سر بازو هم کمک خواهید گرفت.





    برنامه بدنسازی بانوان


    زانوها خم: زانوها را کمی خم نگه دارید، نیم¬تنه بالای بدن طوری قرار گیرید که موازی با سطح زمین باشد؛ سعی کنید در طی اجرای هر ست کمی زانوها را محکم قرار دهید. و می¬توانید برای اجرای بهتر کمی زاویه زانوها را بسته و بازتر کنید. با این کار استرس به وجود آمده از فشار این تمرین از قسمت نیم تنه پایین برداشته می شد.
    هالتر باید آویزان و رو به پایین و جلوی ساق پا باشد. بدون اینکه نیم تنه بالای بدن صاف باشد، هالتر را باید تا قسمت زیر ناحیه شکم بالا بکشید، سعی کنید سر آرنج و کمر شما بیرون و پشت بدن قرار گیرید. و در واقع انگار پُز اجرای زیربغل را گرفته اید. حتی می توانید این حرکات را تا ناحیه عضلات چهار سر ران بالا بکشید. مطمئن باشید بازوها به صورت دو خط باز از یکدیگر در کنار بدن واقع هستند شما با این کار استرس را در نواحی پایینی زیربغل خواهید دید.


    در ادامه حرکت: سعی کنید در حین اجرای حرکت وقتی به انتهای حرکت نزدیک می شوید کمی تأمل کنید تا کاملاً استرس و تنش را در عضلات زیرین (لاتیسموس درس) حس کنید. میزان مکث به مدت ۲ ثانیه باشد و سپس دست ها را در پایین کاملاً باز کنید.


    اجرای حرکت سینه با استفاده از دستگاه (اورکراس)، تک دست
    هدف: عضلات ناحیه سینه، تمرکز بر ناحیه بالا و قسمت زیرسینه.
    تمرین زمان اجرای حرکت: می توانید قبل از اینکه عضلات این ناحیه خسته شده باشند حرکت را اجرا کنید آن هم برای حجم عضلات، یا می توانید آن را در آخرین تمرینات این ناحیه قرار دهید تا آن لحظه خون و مواد غذایی به ناحیه مورد نظر بیشتر برسد.
    ست ها و تکرارها: ۴-۳ ست، هر ست ۲۰-۱۵ تکرار.


    دسته مورد نظر اجرای حرکت: از دسته d شامل در باشگاه برای این هدف استفاده کنید؛ دسته ای را که قرار نیست کاری کند روی همان سمتی که کاری صورت نمی گیرید روی ناحیه کفل قرار دهید. ابتدا می توانید با دستی که قرار است دسته d شکل را نگه دارد کار کنید. هرگاه احساس خستگی کردید می توانید دست ها را جابجا کنید یعنی دسته d را به دست مخالف بدهید.


    طرز ایستادن: پاها به اندازه عرض شانه¬ها، کمی بیشتر قرار گیرد، شکم سفت، وقتی با یک موضع مستحکم بایستید، و حد فاصل بین خود و دستگاه را رعایت کنید در واقع تعادل شما در اجرای حرکت کاملاً حفظ می شود.


    کمی خم شوید: صاف بایستید؛ کمی آرنج را خم کنید؛ و این حالت را باید تا آخر حفظ کنید. تمرکز در اجرای حرکت بر روی عضلات سینه باشد. اگر حین اجرای حرکت مدام زاویه آرنج باز و بسته شود قطعاً تمرکز تمرین بر عضلات مورد نظر خارج می شود. و همه استرس ها به عضله بازو است.


    دامنه حرکت: دسته d شکل را بکشید آن هم با زاویه کمی خم شده آرنج به سمت داخل بدن، تا جایی که امکان دارد دامنه حرکتی را کامل اجرا کنید، و باید انتهای حرکت درست مقابل شانه مخالف شماست باشد. دسته d شکل در انتهای کار درست مقابل صورت و عضلات سینه شماست. در این حرکت عضله سینه شما مدام در استرس است.


    تری ست (پشت بازو) با سه شماره:
    هدف: پشت بازو، تمرکز بر روی ۳ سر بازو، سربلند، داخلی عضلات بازو.
    تمرین زمان اجرای تمرین: بهتر است این حرکت بعد از گرم کردن آغاز شود، و جزء تمرینات روتین شما اجرا شود. به دنبال این حرکت بهتر است از پشت بازو دست معکوس اجرا با هالتر اجرا شود. تا سر میانی عضله کار کند.


    ست¬ها و تکرارها:
    ۳ ست هر ست ۱۵-۱۰ تکرار
    لحظه شروع: به پشت روی میز پرس دراز بکشید، از یار کمکی بخواهید تا هالتر را به شما بدهد، اگر یار کمکی ندارید، بهتر است ابتدا، بارگیری وزنه را انجام دهید و خود را به هالتر نزدیک¬تر کنید تا بتوانید راحت تر آن را بلند کنید.


    شست داخل باشد: هالتر مورد نظر را بالای سر نگه دارید، کمی جلوتر از سرشانه باشد برای امنیت بیشتر انگشت شست را در کنار دیگر انگشتان روی هالتر محکم کنید. طوری که پشت شست شما رو به صورت نباشد. این موجب امنیت در اجرا خواهد شد. گاهی اوقات، دست شما عرق می کند و شما با این کار مانع از افتادن هالتر بر روی خود خواهید شد.


    اجرای حرکت: شما می توانید از نوع مدل قدیمی آن استفاده کنید یعنی هالتر را تا نزدیکی پیشانی آورده و بعد آن را به سمت بالا پرس کنید. آن هم با زاویه کاملاً صاف بازو، یا خیر، می توانید کمی تعدیل شده انجام دهید یعنی قسمت بالای بازو زاویه ۴۵ درجه با زمین را ایجاد می کند، اولویت با زاویه ۴۵ درجه است اما این حرکت بخشی از ناحیه سه سر بازو را درگیر می کند.


    بعد از آوردن هالتر بر ناحیه پیشانی: هالتر را با عبور دادن از قسمت بالای ناحیه سر، به سمت پایین بکشید، تا با سطح زمین موازی پشت.


    و در انتها پرس هالتر به سمت بالا: بعد از یک کشش بسیار خوب در ناحیه پایین، هالتر را به طرف بالا بکشید و آن را در ناحیه سینه ببرید و دوباره این عمل را تکرار کنید.
    حرکت سرشانه، روی میز شیب دار اجرا با هالتر





    برنامه بدنسازی فیتنس


    تمرین زمان اجرا:
    بهترین موقع اجرای حرکت زمانی است که شما حرکت دلتوئید جلویی را به اتمام رسانده اید، مثل حرکت پرس هالتر بالای سر
    ست ها و تکرارها: ۳ ست آن با هم تکرارهای ۲۰-۱۵


    میز شیب دار و نشسته: روی میز شیب دار که شیب آن بالا است بنشینید، شیب این دستگاه باید ۴۵ درجه باشد، حرکت را با آهستگی کامل اجرا کنید، اما با زوایای درست، اگر زاویه میز شما بیشتر یا کمتر از این مقدار گفته شده باشد، پس تمرکز اصلی روی ناحیه دلتوئید قدامی خارج می شود.


    نحوه گرفتن هالتر: هالتر را درست به موازات سرشانه گرفته، اندازه یا فاصله درست کمی بیشتر از اندازه شانه¬ها باشد. بعد از شروع؛ هالتر را آهسته به سمت عضلات چهار سر ران پایین ببرید، بازوها باید کاملاً صاف باشند. حین شروع حرکت فشار زیادی را تحمل نخواهید کرد گویی در اواسط اجرای حرکت هستید، پس بهتر است که ابتدا با وزنه های کمتر و سبکتر شروع کنید. شما به زودی متوجه خواهید شد که برای اجرای این تمرین نیاز به وزنه های سنگین نخواهید داشت. اگر بخواهید این حرکت را خوابیده اجرا کید قطعاً کمکی را که از تراپس خواهید داشت از آن نخواهید گرفت و کار برای شما سخت تر خواهد بود.


    برگشت از ناحیه پایین: هالتر را به سمت صورت بالا بیاورید تا جایی که به موازات سرشانه باشد، اگر پایین یا بالاتر ببرید پس استرس از ناحیه مورد نظر خارج می شود.
    تمرکز و تنش: این حرکت عضله دلتوئید قدامی را بسیار در فشار خواهید گذاشت، شما باید متوجه باشید که نباید هنگام پایین آورن هالتر، هالتر شما عضلات چهار سر ران را لمس کند. اگر خیلی خسته شدید و ادامه کار برای شما واقعاً امکان پذیر نبود، لحظه ای چهار سر ران را لمس کند.

    منبع دنیای عضله